Το βρεφικο κλαμα-αληθειες και ψεματα!

Το κλαμα ενος μωρου ανηκει στην κατηγορια των ''εμφυτων αντανακλαστικων'', οπως και το γελιο,το χαμογελο,το πιπιλισμα κλπ। Τα εμφυτα αντανακλαστικα ειναι εμφυτες αντιδρασεις βασισμενες στο ενστικτο της επιβιωσης που εχει το μωρο,με σκοπο να επικοινωνησει για να εκφρασει τις αμεσες αναγκες του.

Το βρεφικο κλαμα ειναι ενα απο τα πολυσυζητημενα θεματα και εχει συγκεντρωσει μια σειρα απο διαφορετικες αποψεις γυρω απο την αιτια και τον τροπο χειρισμου του ενω με το περασμα των αιωνων ο τροπος αντιληψης του και ανταποκρισης σε αυτο αλλαζει।

Γιατι μπορει να κλαιει λοιπον ενα μωρο? Μερικοι απο τους λογους μπορει να ειναι :
-Πεινα,διψα।
-Πονοι (κολικοι,πονοι δοντιων)
-Δυσφορια λογω πυρετου,αναπνευστικη δυσφορια, δυσκοιλιοτητα।
-Υπερβολικη εκθεση σε ερεθισματα
-Κουραση,νυστα
-Ανασφαλεια και φοβος

Με το περασμα των χρονων διαφορες ειναι οι αποψεις για το πως πρεπει να απανταμε στο κλαμα ενος μωρου,και κυριως οι νεες μητερες εχουν βρεθει πολλες φορες μπροστα σε διαφορες αποψεις των συγγενων κσι γνωστων τους σχετικα με το πως πρεπει να το χειριστουν, μη ξεροντας ποια αποφαση να παρουν। Ολοι μας εστω και μια φορα στη ζωη μας θα εχουμε ακουσει απο καποιον να λεει ''μην το παιρνεις αγκαλια οταν κλαιει γιατι θα γινει κακομαθημενο'' ,''κλαιει επειδη ζηλευει'' η ''αφησε το να κλαψει,δεν παθαινει και τιποτα'!

Επιπλεον καθοτι το καθε μωρο εχει το δικο του τροπο αντιδρασης πολλα μωρα μπορει να ειναι αρκετα ησυχα και αθορυβα κατα τη διαρκεια της ημερας, ενω αλλα μπορει να εχουν την ταση να κλαινε εντονα χωρις καποιο εμφανη λογο। Αυτο πολλες φορες φερνει τις μητερες σε απογνωση,καθοτι περνουν μεσα απο το σταδιο της συγκρισης, και γεμιζουν με αναρωτησεις σχετικα με το τι κανουν λαθος।Δεν ειναι επισης λιγες οι φορες που το κλαμα ενος μωρου μπορει να γινει η αιτια για να δημιουργησουν για τον εαυτο τους την αποψη οτι ειναι ''κακες μητερες''.

Και ενω η απαντηση στο πως αντιδρουμε οταν ενα μωρο κλαιει λογω πεινας,διψας η πονων ειναι λιγο πολυ γνωστη απο ολους μας, ωστοσο οι αποψεις ειναι ακομα αντιθετες γυρω απο την ερωτηση:

Πως πρεπει να αντιδρουμε στο κλαμα ενος μωρου το οποιο δεν οφειλεται σε αρρωστια,πονο,νυστα η πεινα?

Οι αποψεις και εδω ειναι πολλες και διαφορετικες।
Ωστοσο ερευνες και μελετες ανα τα χρονια εχουν δειξει οτι ενα μωρο μπορει να κλαιει για καποιο λογο απο τους παραπανω αλλα υπαρχει και εξισου μεγαλη πιθανοτητα να εχει απλα αναγκη απο σωμαστικη επαφη με τη μητερα του।
Απο τη στιγμη της γεννησης και μεχρι τα πρωτα του βηματα (ισως και παραπανω) τοπ μωρο εχει αμεση αναγκη απο σωματικη επαφη ωστε να νιωθει ασφαλες και ηρεμο।

Ο Ζαν Πιαζετ,μεσα απο τη θεωρια του για τη νοητικη αναπτυξη του παιδιου, (θεωρια και εργο πολυ χρησιμο για να το διαβασει καθε γονιος και να ενημερωθει) ορισε μια σειρα απο αναπτυξιακα σταδια μεσα απο τα οποια περνα το καθε παιδι απο τη στιγμη της γεννησης του εως την ενηλικιωση।Το καθε σταδιο απο αυτα περιλαμβανει και μια σειρα απο χαρακτηριστικα στον τροπο σκεψης και αναλυσης του καθε παιδιου। Με βαση λοιπον τη θεωρια και τα σταδια του Πιαζετ, η ηλικια μεταξυ ०-२ ετων, ονομαζεται ''αισθησιοκινητικο σταδιο''।Κατα τη διαρκεια λοιπον αυτου του σταδιου, το βρεφος αντιλαμβανεται τον κοσμο μεσα απο τις αισθησεις του,δηλαδη μεσα απο το να πιανει,να γευεται,να βλεπει και να ακουει, και γιαυτο το λογο βλεπουμε τα μωρα να βαζουν τοσο εντονα οποιοδηποτε αντικειμενο στο στομα τους।Επισης αυτη η περιοδος για το μωρο χαρακτηριζεται απο ελλειψη κατανοησης της μονιμοτητας των αντικειμενων।Στη γλωσσα των μαμαδων,αυτο σημαινει οτι οταν εσεις αφησετε το χωρο για να πατε σε ενα αλλο δωματιο,το μωρο δεν καταλαβαινει οτι βρισκεστε σε αλλο χωρο η οτι θα ξαναγυρισετε,και αυτο του προκαλει αγχος αποχωρισμου,καθοτι οταν κατι χανεται,για το μωρο χανεται ''για παντα'', δηλαδη δεν κατανοει πιο πολυπλοκες εννοιες।

Με βαση λοιπον την παραπανω θεωρια για την αναπτυξη ενος μωρου, οταν ενα μωρο κλαιει σημαινει οτι εχει καποια αμεση αναγκη η οποια χρειαζεται καλυψη, και οτι οι αποψεις για το οτι ''ενα μωρο θα γινει κακομαθημενο οταν το παιρνεις συνεχεια αγκαλια'' δεν ισχυουν μεχρι την ηλικια των २ ετων। Αντιθετως, οταν ενα μωρο παρα το οτι δε νιωθει πονο,πεινα η νυστα κλαιει εντονα και συνεχομενα, ισως σημαινει οτι εχει περισσοτερη αναγκη απο σωματικη επαφη με τη μητερα,απο αγκαλια δηλαδη και προσοχη,και οταν αυτη η αναγκη δεν καλυφθει, μπορει να δημιουργησει τεραστια συναισθηματικη αναστατωση και αγχος στο μωρο।
Επιπλεον ερευνες εχουν δειξει πως οταν ενα μωρο αφεθει να κλαιει μονο του για πολλη ωρα, αυτο μπορει να γινει η αιτια να δημιουργησει καποιο σοβαρο προβλημα εγκεφαλικα και αναπτυξιακα,ενω ειναι πολυ πιθανον να μη διαμορφωσει ασφαλη προσκολληση με τη μητερα,με πολλες συνεπειες στη μετεπειτα ενηλικη ζωη του και τις διαπροσωπικες του σχεσεις।

Επιπλεον με βαση τα παραπανω, αποψεις σχετικα με το οτι ''το μωρο κλαιει επειδη ξερει οτι θα φυγω'' η ''κλαιει για να του δωσω αυτο επειδη θελει εκεινο'' κλπ,δεν ευσταθουν καθοτι το μωρο δεν εχει καμια κατανοηση της εννοιας του χωρου και του χρονου και αδυνατει να κανει πολυπλοκους συνειρμους λογω του αναπτυξιακου του σταδιου।

Επομενως,οταν ενα μωρο κλαιει επιμονα (και ειναι πολλες οι φορες που αρκετες μαμαδες μπορει να αγχωθουν ιδιαιτερα γιαυτο), μπορει ο μονος λογος να ειναι επειδη χρειαζεται μια αγκαλια।Μη σας ανησυχει λοιπον το οτι μπορει να κρατατε υπερβολικα στην αγκαλια σας ενα μωρο η οτι μπορει να το κακομαθετε।Αντιθετως του δινετε σιγουρια και ασφαλεια σαν αυτη που ενιωθε στην κοιλια της μητερας του!


Χριστινα Παναγοπουλου